SEKTÖREL

AB'de Üretici Birlikleri

AB'de üretici birliklerinin varlık nedeni Ortak Tarım Politikasının kalbi sayılan Ortak Piyasa Düzenlerinin (OPD) iyi işlemesini sağlamaktır. Dolayısıyla üretici birliklerinin kuruluş amacı iyi işleyen, etkin bir tarım piyasasının temel aktörü olarak tarımda gıda güvenliğini sağlamak ve üretici gelirlerini makul bir düzeye çıkarmaktır.

Üretici Birliklerinden Beklenen Yarar
Kaynakların iyi kullanılmasını sağlayan (Toprağın, tohumun, gübrenin, zirai ilaçların, emeğin, suyun ), ortak piyasa düzenlerinin amaçlarına uygun üretim yapan,üretimin, ticaretin iyileştirilmesi ve çevreye uygun üretim yapılmasını sağlayan, gönüllü üretici organizasyonu olmalarıdır. Buradaki gönüllülük esasının anlamı piyasanın etkin işleyişinin gerektirdiği doğal bir ihtiyaç olarak açıklanabilir.

Ortak Piyasa Düzenleri
İlk kurulan Ortak Piyasa Düzeni: 1962 Tahıllar Ortak Piyasa Düzenidir. 2003 yılı itibariyle OPD' lerinin sayısı 22 dir. (Tahıllar, pirinç, süt ürünleri, ekimlik tohumlar, yem bitkileri,yağlı tohumlar (Z. yağı ve diğerleri), şeker, sığır eti, domuz eti, koyun ve keçi eti, kümes hayvanları, yumurta, şarap, tütün, işlenmiş sebze ve meyve, muz, çiçekçilik, yün, kenevir ve diğer tarım ürünleri.

Avrupa Birliğinde İlk Üretici Birlikleri
Üretici birliklerinin kuruluşu tarım politikasının şekillendiği 1958 Stresa Konferansı' nda ele alınmış ilk kurulan OPD olan tahıllar ortak piyasa düzeni ile ilk üretici birlikleri de tahıllar sektöründe kurulmuştur. Tahıllar ortak piyasa düzeni en eski piyasa düzeni olarak sistem ve işleyiş olarak uygulamadaki ilk model olmuştur. Tüm ülkelerde tek biçimde piyasayı düzenlemiş, fiyatlandırma, pazarlama ve ürün kalite stan-dartları getirmiştir.

Avrupa Birliğinde İlk Üretici Birlikleri
Buğday üretici birlikleri, söz konusu piyasa düzeninin gereklerini yerine getirdiklerinde FEOGA garanti kapsamında destekleme alımlarından yararlanmışlardır.
Kuruluş aşamasında,ilk 5 yıl, ilk kuruluş masraflarının % 50 sine yakını, FEOGA yön verme fonundan karşılanmıştır.
Üretici birlikleri ile ilgili düzenlemeler, (geçmişte AET, günümüzde AB) Bakanlar Konseyinin çıkarttığı ana tüzükler ile Komisyonun çıkarttığı uygulama tüzükleri kapsamında yapılmaktadır. Tüm ürünleri kapsayan yatay bir tüzük yerine ürün bazında ilgili ürün ya da ürün grubunda tüzükler ile düzenleme yapılmaktadır. Bunun nedeni sektörlerin farklı olmasından kaynaklanmaktadır. Ortak Piyasa düzenleri ve Üretici birlikleri ile ilgili tüzükler Konseyin nitelikli çoğunluk kararı ile oylanmaktadır. Konsey ve Komisyon tüzükleri üye devletlerce uyulması zorunludur, tüm yönleri ile bağlayıcıdır ve doğrudan uygulanması gerekir.
Tüzükler süreleri ve uygulama biçimleri itibariyle
Üye ülkelerde tek biçimde uygulanırlar. Bu itibarla tüm piyasalarda yeknesak bir model oluşmasını sağlarlar ve iktisadi entegrasyonun en önemli enstrümanlarıdır. Üretici birliklerinin bütün sektörleri kapsayan genel ilkeleri şu sekilde sıralanabilir:
Minimum bir üretici sayısının olması gerekir bu sayı bir sektörden diğerine değişebilir,
Pazarlanabilir minimum üretim miktarının tesbit edilmesi gerekir,
Birliklerin temel konusu üyelerinin üretim faaliyetidir.

Üretici Birliklerinin Faaliyetleri
Birliklere üyelik gönüllük esasına dayanır.
Bir üyelik süreci bir yıldan az olmamalıdır.
Birlik, üreticileri ilgili OPD'nin gerekleri konusunda sürekli bilgilendirir,gerekli kalite ve çevre koşullarını yerine getiren reform tedbirlerine uyan üreticiler ürünlerini Birliğe teslim ettiklerinde destekleme ödemelerinden yararlanırlar. Yukarıdaki koşulları yerine getirmeyen üreticilere yapılan destekleme ödemeleri azaltılır.
Birlikler Ortak Tarım Politikasının bütün üye devletlerde eş zamanlı işlemesi ve bilgi akışının sağlanmasında çok önemli rol oynarlar.

Üretici Birliklerinin Faaliyetleri
Üretici birliklerinin uyması gereken işletme işleyiş kuralları ve muhasebe kuralları FEOGA dan aktarılan fonların doğru yönlendirilmesi yolsuzlukların önlenmesi ve Topluluk iç piyasasında haksız rekabeti önlemesi açısından önemlidir.
Üretici birlikleri temel faaliyet alanı üretimin düzenlenmesi olmakla birlikte izin verilen sınırlı koşullarda ticari faaliyette de bulunabilirler.
Birlikler aynı zamanda ekilen araziler, üretim miktarları ürün kalite bilgileri üreticiler ile ilgili veri tabanı tuttuklarından istenildiğinde bu bilgileri AB Komisyonuna iletirler.

Birlikler üreticilere eğitim ve bilgilendirme imkanı da sunar.

Avrupa Birliğinde Üretici Birlikleri
AB nin iki önemli kuruluşu COPA ve COGECA tüm üye devletlerdeki üretici organizasyonlarını iki şemsiye altında toplamaktadır.
COPA: Comité des organisation professionnelles agricoles de l'UE
COGECA: Comité générale de la coopération agricole de l'UE (www.copa-cogeca.be)
Bunların dışında CEA :Confédération de l'agriculture européenne ( 30 ülke -200 kuruluş)
Yeni Tarım Reformu(Haziran 2003)
Temel İlkeler:
Ürün bazında değil, arazi bazında ürün desteği
Destekleme koşulu:çevre normlarına uygunluk,gıda güvenliği bitki ve hayvan sağlığı,
Kırsal kalkınma,
Süt ürünlerinde desteklerin azaltılması,
Tereyağında müdahale fiyatının % 25 azaltılması,
Süt tozunda üç yıl içinde desteklerin % 15 azaltılması,
Tahıllarda mevcut müdahale seviyesinin korunması.

Yeni Tarım Reformu
Yeni bir finansman modeli getiriyor.
(Dış baskılar, DTÖ Doha ve Cancun tarım müzakerelerinde iç desteklerin azaltılması ihracat sübvansiyonlarının kaldırılması talepleri),
2013'de 25 üyeli bir AB'nin tarım politikası şekillendiriliyor. Bu nedenle mali düzenlemede yeni bir disiplin getiriliyor.
Piyasa gereklerine göre üretim:
Çevre standartları ön plana çıkıyor (écoconditionnalité ).
Bu bağlamda üye devletlerde ve aday ülkelerde üretici birliklerinin önemi artıyor.

 
Kendinizi Mail listemize ekleyin sitemiz ve sektörle ilgili gelişmelerden sizide haberdar edelim.

 

SEKTÖREL

>> Dünya pazarında Türk narenciyesi

>> Turunçgil sektörünün sorunları

>> Üretici örgütleri

>> AB'de üretici birlikleri

>> Gıda sanayinde hammadde sıkıntısı

>> Gezici laboratuvarlar projesi

>> Koyunculuk


 
ANA SAYFAYA DÖN
 

Copyright©1996-2000 Cine-Tarım A.Ş. Her hakkı saklıdır.
Cine-Tarım A.Ş.'nin yazılı izni olmaksızın hiçbir yazılı ve görsel malzeme kısmen ya da bütünüyle kullanılamaz.