CİNESANAT
Ölüm
Bize Vız Gelirdi
hiç unutulur mu acısı
o zor geçen alacalı yılların
nasıl da savrulmuştuk dümen suyunda
kötü yazılmış senaryosunda hayatın
ne umutları kırmış
ne kapıları kapatmıştık yüreğimizde
kavuşmaya hasret ellerimizle
ne tükenişlere yol vermiş
bir ufuktan diğerine
ne bitişler seyretmiştik gözlerimizle
velhasıl
ne günahlar işlemiştik biz seninle
mutsuzluğa gebe düşlerimizde
ve yüreğimiz
ve ellerimiz
ve gözlerimizle
bir hülyanın peşinde
ne dönemeçlerde savrulur
nice şeytani fikirler eşliğinde
ne ummanlar aşıp
ne geçitlerde kaybolurduk
her yitirişin ardında
benliğimizi
ne pişmanlıklarla cebelleşir
her tükenişin küllerinden
yeniden doğmayı becerirdik
ölüm bize vız gelirdi
gözlerimizde boğulurduk
birbirimizin
acılar içinde yanmak bile
ne eğlenceydi
yüreğimiz kavrulurdu hasedinden
gözlerimizin
el enselerle devirirdik birbirimizi
kıskançlığın gizli dehlizlerinde
affetmek kaçınılmaz sondu
boğaza düğümlü
pişmanlık denizlerinde
ah o rüyalar
o rengarenk sürprizler ülkesi
ne ufuk tanırdı son diye
ne de imkansızlıklar
daldan dala atlayan cambazlar
ya da gülden güle konan
şıpsevdiler gibi
çağdan çağa
kıtadan kıtaya atlar
gönülden gönüle turlardık
rüya boyu
tutamadığımız sevgilinin ellerini
dolardık boynumuza hülyalarda
giz bahçelerinde dolaşıp
tur bindirirdik hayallerimize
gözlerimiz güzelliklerle kamaşır
ruhumuz zevkten dört köşe olurdu
renkler pır pır uçuşan kelebekler
sevgiler
telefon tellerindeki serçelerdi
o yakıcı güzellerin peşinde
nehirleri tersine yüzer
inatçı balıklara özenip
yüksek çağlayanlara tırmanırdık
tepelerle birdirbir oynar
körebe olurduk ufuklara
havvası uğruna elmalar yürütüp
kovulurduk benliğimizin cennetinden
günahların korkusuyla yanar ahhh
şişlenirdik her rüyayla yüreğimizden
A. N. NAZLICAN, Adana-2001
|
CİNE-SANAT
FİLM-ELEŞTİRİ:
>>
Dünyanın
Uzak Ucu
>>
Yüzüklerin
Efendisi-3
>>
Karşı Pencere
>>
Ölümle Yaşam
Arasında
ŞİİR:
>>
Ölüm bize vız
gelirdi

ANA
SAYFAYA DÖN

|